Enkele dagen af, overweeg zeker een trip naar Prince Albert

Wanneer we de Outeniquapas oversteken kan je genieten van de ongelooflijke pracht van deze bergketen. Vergeet niet te stoppen en uit te kijken naar George en de oceaan ver beneden je. Eens over de pas belanden we in een deeltje van de Hoproute, deze staat nog op mijn bucket list zeker weten.

De Kleine Karoo kan je zo herkennen en door zijn eenvoud is hij prachtig. Schapen, hangoraschapen, olijfbomen, wijnranken zijn de afwisseling in het landschap.
In Oudshoorn belanden we even een 150 jaar terug in de tijd; Struisvogels en hun waardigheid zijn hier alom tegenwoordig, daar kan je niet naast kijken.
De Cango grotten slagen we even over daar waren we reeds geweest. Ook de struisvogel ranches laten we op de heenweg even links liggen.
Maar we konden het niet laten een kleine omweg te maken naar Surval Boutique Olive Estate. Hoewel deze estate alles laat uitschijnen geplukt te zijn uit Spaanse gelederen, is dit op en top Afrikaans. We hadden de privilege de sommelier te ontmoeten die met veel eer aan zijn beroep ons de wijnkelder liet aanschouwen. Manager David gaf een rondleiding door het gasten verblijf. Spijtig was het moment van de dag niet daar om het restaurant uit te testen, het menu bekeken leek dit wel een echte topper. Nog even nagenoten van de prachtige omgeving dit is echt een plekje uit het aards paradijs.
De wildparken en de zoo zijn we door gebrek aan tijd voorbij gereden, we hadden nog een aantal km voor de boeg.
Een mooie verassing op het pad is zeker de Meiringspoort, wel ben ik blij dat ik geen 200 jaar geleden leefde en hier met de ossenwagen door moet. Maar met onze wagen is het puur genieten , de 25 driften die je oversteekt zijn een pracht voor het oog. 1 voor 1 juweeltjes die te tijd hebben overleefd. De bergpas zelf schittert in zijn weelde van kleuren en ruwheid.
In Prince Albert aangekomen is het heerlijk om te zien hoe mooi deze plek bewaard is. De prachtige Victoriaanse huizen zijn alle gekoesterd door de bevolking en in perfecte staat. Vele artiesten hebben hier waarschijnlijk geleefd of leven er nog en hebben hun voetafdruk nagelaten. Fotograaf Louis Botha legde de beelden vast op de gevoelige plaat. Marktjes, bazaars en een boel leuke mensen dirigeren ons net naar de leukste plekjes in het dorp. Het indrukwekkende irrigatiesysteem prikkelt mijn gedachten, mooi hij dit door het hele dorp loopt hier en daar aangestuurd wordt door waterpompen en wachtbekkens.
Vooravond, dit mochten we niet missen: het Weltevreden pad op met onze picknick zak. De zonsondergang is werkelijk een betovering op je netvlies, de kleuren en beelden kan je volgens mij op geen enkele camera vast leggen. Waarschijnlijk helpt het glaasje wijn om je zintuigen te laten meedrijven in de klank van de volledige stilte. Als de sterren en de maan pronken aan het firmament, besluiten we terug te keren er was immers nog een Maanmarkt. Swartberg hotel serveert ons een lekker ontbijt de volgende ochtend en we zijn klaar om verder te trekken naar Calitzdorp , het Portfestival roept onze namen.
De gewone weg nemen is uiteraard uit niet ons ding , dus trekken we over de Swartbergpas. Wederom respect voor de mensen die deze trotseerde met de ossenwagen. Prachtige beelden en kronkelende paden brengen ons naar de top. Buiten enkel wandelaars, fietsers en enkele wagens komen we niemand tegen en ze hebben echt ongelijk want het zicht is onbeperkt door het mooie winterweer. Bij de afdaling stoppen we even bij Kobus Se Gat. Julie ontvangt ons met open armen.
Via het Kruisrievierpad trekken we verder naar Carzdorp. De groene vallei met op de achtergrond de rode ruwe bergmassa staan in een sterk contrast met de Swartbergpas op de achtergrond.
Calitzdorp lijkt op het einde van zijn feestweekeinde een beetje moe. De Queen of Carlzdorp is een leuke rustplaats voor de nacht. Met een diner in het Handelshuis en even op pad naar het station sluiten we de avond af. Na een corpulent ontbijt kiezen we ervoor de Robinsonpas (860m) te nemen richting Mosselbaai.
Nostalgie komt even boven als we de Safari stop maken bij de struisvogel ranch.
Via Hartenbos laten we de Vette Mossel toch maar links liggen, alsook de Seeplaats en besluiten dit mooie weekeinde af te sluiten met de een lunch bij Mujos.